دعا کردی که تا مفقود باشی- انیس خلوت معبود باشی -اجابت شد دعایت، چون خدا خواست -شهید و شاهد و مشهود باشی

بنام خدا، با سلام و عرض ادب، چند دوبیتی و یک رباعی به چند مناسبت تقدیم حضورتان

فاطمیه
فاطمه آتش نشان خلقت است
کلبه او کوثر امنیت است
دوزخی ها آتشی افروختند
کلبه آتش نشان را سوختند

به باب کلبه زهرا و حیدر
که جبریل امین هم می زند در
فکندند آتشی آن دوزخی ها
که شعله می کشد تا صبح محشر

در آن آتش که مادر با پسر سوخت
تمام عرش اعلی سر به سر سوخت
در آن آتش تولد گشت شیعه
و هر دم با شهادت، پشت در سوخت

جاویدالاثرها
دعا کردی تماشائی نگردی
به جز دنبال زیبائی نگردی
شب حمله پلاکت را فکندی
که در دنیا شناسائی نگردی

شب حمله، چو در خط، جا گرفتی
فقط سربند یا زهرا گرفتی
به دور انداختی نام و نشان را
و در عرش خدا مأوا گرفتی

دعا کردی که تا مفقود باشی
انیس خلوت معبود باشی
اجابت شد دعایت، چون خدا خواست
شهید و شاهد و مشهود باشی

دعا کردی که چون زهرا ، مزارت
شود پنهان به اذن کردگارت
شدی حاجتروا، اما بمیرم
برای مادر چشم انتظارت

غزه
تو را جان بلاکش بودم ایکاش
به زیر تیر و ترکش بودم ایکاش
فلسطین غریب و بیدفاعم
کنارت زیر آتش بودم ایکاش

اسرائیل
ما چلچله های حامل سِجّیلیم
در هم شکنندهٔ سپاه فیلیم
گر امر کند رهبر ما، در یک دم
نابود کنندگان اسرائیلیم

والسلام
محمدحسین صادقی
التماس دعا

حدیث کسا به شعر از دو شاعر

هوالجمیل

حدیث شریف کسا به شعر

توسط مرحوم استاد پیروی

توسط علیرضا نجفی

التماس دعا

در آتش سقیفه ، پس از بیت فاطمه + گلخانه‌‌های دختر او در عراق سوخت

هوالجمیل
احتراق
بمناسبت ایام جانسوز محسنیه و غصب حق امامت و تبدیل آن به سلطنت منحوس اموی.
تا قلب کلبه در اثر احتراق سوخت
کوچک‌ترین ستاره‌ی حق در محاق سوخت
آئین جاهلیت عُظمی شروع شد
آئین وحدت از شرر انشقاق سوخت
محصول عمر کل رسولان به باد رفت
تا حاصل تلاش نبی از نفاق سوخت
از لشکر اُسامه گروهی گریختند
کز ذکر نامشان دلم از اختناق سوخت
تا مصطفی رها شد از این خاکدان تنگ
دریای صبر دختر او از فراق سوخت
رازی شنید از پدرش وقت مرگِ او
کز استماع آن دلش از اشتیاق سوخت
تنها نه مدعی نشد آگه ز راز او
گوش فرشته نیز در آن استراق سوخت
تسکین قلب فاطمه بود آن رموز ، لیک
مولا ز پیش بینی آن اتفاق سوخت
آن اتفاق تلخ پس از رحلت نبی
رخ داد بی درنگ و جنان را رواق سوخت
تا شعله‌های غصب بر «آن در» زبانه زد
متن غدیرنامه‌ی روز وثاق سوخت
تنها نه عهدنامه که موضوع عهد نیز
در آذرخش فتنه‌ی یوم‌الطلاق سوخت
سقفی جدا نمود زمین را ز آسمان
زان پس بشر به حسرت آن ارتفاق سوخت
زان پیش از سما به زمین فیض می‌رسید
بعد از سقیفه ، ارض ، از این افتراق سوخت
تا در سقیفه ، علت خلقت ، کنار رفت
دوزخ پدید گشت و «طباقاً طباق» سوخت
دوزخ چو دید هیمه‌ی افکار ارتجاع
«هَل مِن مَزید» گفت و از این ارتزاق سوخت
بعد از سقیفه ، گشت زمین عاق آسمان
تا روز حشر هر بشر از آه عاق سوخت
آتش فرا گرفت تمام زمانه‌ را
آنسان که جنگلی ز دم یک اجاق سوخت
آتش نسوخت خشک و تر فرشیان فقط
عرش بلند مرتبه را سقف و ساق سوخت
سقفی که گشت حائل بین سما و ارض
در زیر آن برای ابد ، اتفاق سوخت
آن آتشی که در دل شورای غصب بود
بیرون جهید و کلبه‌ی اهل وفاق سوخت
آتش گرفت قلب تمام فرشتگان
تا در بهشت ، کوثر مهر و صداق سوخت
شورای غصب حق علی را چنان گرفت
کز درک آن جفا ، پر و بال بُراق سوخت
تا گفته شد که حذف علی راه توسعه است
عالم از این تَفَلسُف پر طمطراق سوخت
تا رخ نمود فتنه چنان پاره‌های شب
قرآن به روی نیزه‌ی آل چماق سوخت
شد ذوالفقار حبس به زندان مصلحت
اما ز هجر حیدر و آن صبر شاق سوخت
در آتش سقیفه ، پس از بیت فاطمه
گلخانه‌‌های دختر او در عراق سوخت
از باتلاق ترس و ریا و سکوت خلق
آتش جهید و خلق در آن باتلاق سوخت
تاریخ ، بی تفاوت از این ماجرا گذشت
جغرافیای وحدت از این اشتقاق سوخت
من سوگوار دولت سبز جهانی‌ام
کز کثرت جنایت اهل شقاق سوخت
آخر ، به یُمن دولت مولایت ای (غلام)
جبران شود هر آنچه در آن احتراق سوخت
والسلام
محمد حسین صادقی (غلام)
قم – ربیع‌الاول 1425

شعری زیبا از مرحوم استاد حسان در مدح و رثا و نذر حضرت قاسم ابن الحسن علیهم السلام

چه خوش است رنج و محنت، به ره وفا کشیدن!
چه خوش است ناز جانان، همه را به جان، خریدن!

چه خوش است جان سپاری، به قدوم چون تو یاری!
به منای کربلای تو، شها! به خون تپیدن

چه غمی ز بی‌پناهی؟ به حضور چون تو شاهی
که خوش آیدم به راه تو، شها! بلاکشیدن

چه شود اگر عمو جان! بروم به سوی میدان؟
که خوش است از تو فرمان و ز من به سر دویدن

چو غزال مجتبی شد، ز میان خیمه بیرون
به شتاب از پی آمد، شه دین، برای دیدن

چه عمو! چه نوجوانی! چه گلی! چه باغبانی!
به حسن، صبا! خبر ده، که چه جای آرمیدن؟

بشکافت کوفیان را صف و زد به قلب لشگر
چه خوش است از غزالی، همه گرگ‌ها رمیدن!

زند آتشم، «حسانا»! غم شاه‌زاد قاسم
بنِگر به دست گلچین، گل نوشکفته چیدن

شاعر: حسان. حبیب چایچیان
به نقل از : ثقلین در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۳۹۴

عزادار ابدی سیدالشهدا

هوالجمیل
امام زمان (عج) در غم جد بزرگوارشان امام حسین (ع) می فرمایند: لأَندُبَنَّک صَباحاً و مَساءً و لأَبکینَّ عَلَیک بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً. هر صبح و شام بر تو گریه و شیون می کنم و در مصیبت تو به جای اشک، خون می گریم.
*****
عزادار ابدی
هر صبح و شام در غم تو گریه می کنم
با خون، مدام در غم تو گریه می کنم
هر لحظه آب می خورم، از داغ اصغرت
ای تشنه کام در غم تو گریه می کنم
ای جدّ بی معُین که شدی غرق خاک و خون
با احترام در غم تو گریه می کنم
هر کس سلام بر تو دهد من دهم جواب
با هر سلام در غم تو گریه می کنم
من دیده ام قیام تو را در شهود و کشف
با هر قیام در غم تو گریه می کنم
با هر امام در غم تو گریه کرده ام
بی هر امام در غم تو گریه می کنم
در کربلا و مشهد و قدس و بقیع و قم
در هر مقام در غم تو گریه می کنم
هرجا به پاست مجلس ذکر و عزای تو
در هر کلام در غم تو گریه می کنم
آزادگان دهر، به تو گریه می کنند
با هر کدام در غم تو گریه می کنم
در عمر روزگار نباشد چو روز تو
تا انتقام در غم تو گریه می کنم
هر دین اگر به جاست ز ایثار سرخ توست
ای دین عام در غم تو گریه می کنم
با هر شهید راه خدا، با فرشتگان
هر صبح و شام در غم تو گریه می کنم
والسلام
محمد حسین صادقی (غلام) -زرقان فارس
دوم آذرماه 1402

ذکری که گناهان کبیره را محو می کند

اذکار و ادعیه الهیِ رسیده از ائمه اطهار (علیهم السلام) همواره جایگاه منحصر به فردی در میان راویان حدیث و جامعه مسلمین داشته اند؛ اما جالب است بدانید هر یک از این اذکار دارای ثوابی عظیم نیز می باشند که اگر با حضور قلب و قرب الهی بیان گردند، آثار دنیوی و اخرویِ فراوانی را در پی خواهد داشت.
حضرت محمد (صلی الله علیه واله) درباره ی ثواب یک نمونه از این اذکار چنین بیان فرموده اند: هر فردی روزی دَه مرتبه این دعا را بخواند، خداوند متعال چهار هزار گناه کبیره ی او را می بخشد، و او را از سختی های مرگ و فشار قبر و وحشت قیامت رهایی می دهد، و از شر شیطان محفوظ می گرداند و دِینَش اَدا می شود و آن دعا چنین می باشد:

اَعددَتُ لِکُلِ هَول لا اِلهَ اَلا اللهُ، وَ لِکُلَ هَمٍ وَ غَمٍ ما شااللهُ، وَ لِکُلَ نِعمَةٍ الحَمدُاللهُ، وَ لِکُلِ رَخاءٍ اَشکُرُاللهُ، وَ لِکُلِ اُعجُوبَةٍ سُبحانَ اللهُ، وَ لِکُلِ ذَنبٍ اَستَغفِرُاللهُ، وَ لِکُلِ مُصیبَةٍ اِنا لِله وَ اِنا الَیهِ راجِعونَ، وَ لِکُلِ ضیقٍ حَسبِیِ اللهُ ، وَ لِکُلِ قَضاءٍ وَ قَدَرٍ تَوَکَلتُ عَلی اللهُ، وَ لِکُلِ عَدُوٍ اعتَصَمَتُ بِاللهِ، وَ لِکُلِ طاعَةٍ وَ مَعصِیَةٍ، لا حول وَلا قُوَه اِلا بِاللهَ العَلیِ العَظیم ؛
من آماده کرده ام برای هر هول و هراسی کلمه لا اِلهَ اَلا اللهُ را، و برای هر هم و غمی ما شااللهُ (هر چه خدا بخواهد)، و برای هر راحتی و آسایشی ،شکر و سپاس خدارا، و برای هرچه باعث تعجب من گردد سبحان الله را، و برای هر مصیبتی اِنا لِله وَ اِنا الَیهِ راجِعونَ را، و برای هر گرفتاری این که بگویم خدا برای من کافی است، وبرای هر قضا و قدری تَوَکَلتُ عَلی اللهُ را، و برای مقابله با هر دشمنی عتَصَمَتُ بِاللهِ را،و برای هر طاعت و معصیتی اینکه بگویم:هیچ قدرتی نیست مگر توان و قدرت خداوند والا مرتبه.